Γράφει ο...«γκρινιάρης του χωριού»Το πρώτο ντέρμπι πέρασε και μέχρι να ξεχαστεί, ακολουθεί το δεύτερο της τετραλογίας. Αυτή τη φορά η έκβασή του θα κρίνει ένα τρόπαιο, αυτό του Κυπέλλου. Ο αγώνας του Σαββάτου ήταν κατάλληλος για κάποια συμπεράσματα, αφού θεωρήθηκε – και δικαίως θεωρήθηκε – ο λιγότερο κρίσιμος σε σχέση με εκείνους που ακολουθούν. Το 1-1 στέλνει και αυτό το πρωτάθλημα στην Καταλωνία, όμως η μεγαλύτερη υπηρεσία που προσφέρει στο συγκεκριμένο χρονικό σημείο, είναι η υπενθύμιση μιας...αδυναμίας! Κάτι, που μόνο καλό μπορεί να κάνει στην ομάδα, εφόσον επισημανθεί και αξιολογηθεί σωστά από τον Πεπ και τους παίκτες, αφού η εμφάνιση της αδυναμίας ουσιαστικά δεν είχε κανένα κόστος για τους Μπλαουγκράνα.
Μέσα σε βάθος ενός χρόνου, υπάρχουν κάποια εκτός έδρας παιχνίδια σε κορυφαίο επίπεδο, που η Μπάρσα έδειξε αδυναμία διαχείρισης, έχοντας πάρει προβάδισμα νίκης. Ετσι πρόχειρα, έρχεται στο νου το περσινό ματς στο Μιλάνο με την Ιντερ για τα προημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Η Μπάρσα προηγήθηκε, είδε την κατάσταση να ανατρέπεται, γνωρίζοντας την ήττα με 3-1. Φέτος, υπάρχει το ματς με την Αρσεναλ στο Λονδίνο. Η Μπάρσα προηγείται λίγο πριν την ανάπαυλα, χάνει τελικά με 2-1. Στο ντέρμπι του Σαββάτου, η Μπάρσα προηγείται, αποκομίζει παράλληλα αριθμητικό πλεονέκτημα, αλλά το τελικό σκορ είναι το 1-1.
Ανεξάρτητα από το τι έγινε τελικά (με την Ιντερ χάθηκε μια πρόκριση, με την Αρσεναλ κερδήθηκε, η ισοπαλία του Σαββάτου έκρινε οριστικά το πρωτάθλημα), το φαινόμενο αυτό είναι κάπως ανησυχητικό. Οσο και αν στο ποδόσφαιρο παίζουν δυο, όταν έχεις το πάνω χέρι στο ματς, καλό είναι να μην αφήνεις στον αντίπαλο το περιθώριο να ελπίζει. Οταν του επιτρέπεις να πιστεύει ότι μπορεί να πάρει κάτι από το παιχνίδι, έχοντας και τη δύναμη της έδρας, δεν είναι και τόσο απίθανο να το πετύχει.
Στο παιχνίδι του Σαββάτου πάντως υπάρχει μια παράμετρος που δεν πρέπει να παραγνωρίσουμε, καθώς συμβάλλει στην αλλαγή ισορροπιών στην αναμέτρηση. Ο Πουγιόλ αποχώρησε, ο Μπούσκετς γύρισε στόπερ, με τον Κεϊτά να παίζει αμυντικό χαφ. Εν ολίγοις, αποδυναμώθηκαν δυο γραμμές ταυτόχρονα, αφού για την αδυναμία του Μπούσκετς να παίξει στόπερ έχει γίνει ξανά λόγος, ενώ ο Κεϊτά δεν μπορεί να παίξει τον ρόλο του Μπούσκετς στα χαφ με την ίδια επιτυχία. Παράλληλα, η προληπτική αντικατάσταση του Αντριάνο συνέτεινε ακόμα περισσότερο στην αποδυνάμωση της αμυντικής γραμμής. Ο πρώην παίκτης της Σεβίλλης ήταν στους διακριθέντες για τη Μπάρσα και ο Μάξουελ, στο διάστημα που αγωνίστηκε, δεν παρείχε την ίδια σιγουριά στο αριστερό άκρο των μετόπισθεν. Προφανώς ο Πεπ έκρινε ότι μπορούσε να προφυλάξει τους δυο παίκτες, αφού του το επέτρεπε το σκορ και υπήρχε αριθμητικό πλεονέκτημα. Ενδεχομένως και να μην τον απασχολούσε αν στο τέλος η ομάδα ισοφαριζόταν, αφού «η δουλειά έγινε». Αυτό όμως δεν αναιρεί ότι ένα συγκεκριμένο φαινόμενο επαναλήφθηκε.
Ενόψει του τελικού Κυπέλλου στο Μεστάγια, έχει μεγάλη σημασία επομένως να είναι σε καλή κατάσταση Πουγιόλ και Αντριάνο και να αγωνιστούν. Για να αποκτήσει η ομάδα την απαιτούμενη ισορροπία σε άμυνα και μεσαία γραμμή. Εφόσον αυτό συμβεί, η Μπάρσα δεν έχει κάτι να φοβάται. Ως συνεπής «γκρινιάρης» όμως, θα ήθελα αυτή τη φορά, εφόσον η ομάδα προηγηθεί, να διαχειριστεί καλύτερα αυτό προβάδισμα. Για να χρειαστεί να ψάξω να βρω κάτι άλλο για να γκρινιάξω!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου