Οι δρόμοι του πουθενά

Γράφει ο…ροκ-γυφτολαϊκός

Ας πάρουμε αφορμή από τον τίτλο του κειμένου. Διαβάζεις οι «δρόμοι του πουθενά» και αναλόγως τον εμπειριών σου, το συνδέεις  με το τραγούδι των Talking Heads  (Road to Nowhere για την ακρίβεια) ή με το λαϊκό σουξέ του Γιώργου Μαργαρίτη. Τραγούδι και το ένα, τραγούδι και το άλλο. Όπως ακριβώς, ποδοσφαιριστής δηλώνει ο Μέσι, ποδοσφαιριστής και ο Μαρτσέλο και όπως καθένας προτιμά να ακούσει Talking Heads ή Μαργαρίτη, έτσι ακριβώς επιλέγει να βλέπει το ποδόσφαιρο που διδάσκει ο Μέσι, αλλά πάντα υπάρχουν και οι υποστηρικτές του ποδοσφαίρου Μαρτσέλο. Οσοι παρακολούθησαν τον δεύτερο τελικό του Σούπερ Καπ, έχουν ήδη αντιληφθεί τι προσπαθώ να πω.

Ας μείνουμε όμως λίγο ακόμα στον τίτλο. Πουθενά δεν βγάζει λεβεντόπαιδα της πρωτεύουσας ο δρόμος της βρωμιάς και της πουστιάς που έχετε επιλέξει. Το δοκιμάσατε μια, το δοκιμάσατε δυο, δεν έπιασε, εκτός από εκείνο το Κύπελλο που πήρατε στην παράταση, καιρός δεν είναι να το αφήσετε; Αν έλειπαν τα αλήτικα χτυπήματα του Μαρτσέλο στον Μέσι και στον Σεσκ, κανείς δεν θα είχε να ψέξει για κάτι τη Ρεάλ Μαδρίτης. Καλά έπαιξε, το πάλεψε, αλλά λείπουν δράμια για να βγουν 400 και να κάνουν μια οκά. Αυτό είναι και το βασικό πρόβλημα που δεν μπορείτε να λύσετε. Οι απέναντι σέρνουν πολλές οκάδες προσόντα (ποδοσφαιρικά, πάντα, για τους πονηρούς). Ακόμα και όταν είναι εμφανώς ανέτοιμοι, με χειρότερη φυσική κατάσταση σε σχέση με σας, χωρίς επαρκή προπόνηση και προετοιμασία, πάλι κάτι γίνεται και στο τέλος αυτοί γελούν και εσείς ψάχνετε τη γωνία στο δεκάρικο. Με τον ήλιο τα μπάζω, με τον ήλιο τα βγάζω, τι έχουν τα έρμα και δεν νικάνε; Ξέρεις Ζοζέ να μας πεις ή να καλέσουμε έναν αστρολόγο;

Επειδή πάντως δεν μπορούμε αλλιώς, έχουμε πότε τον Πέπε, πότε τον Σέρχιο Ράμος, πότε τον Μαρτσέλο, να προσπαθούν να καταστρέψουν καριέρες. Το έκανε ο Σέρχιο Ράμος τον περασμένο Δεκέμβρη. Ο πίνακας έγραφε τάλιρο, το ματς στις καθυστερήσεις και ο Ανδαλουσιάνος κυνηγά τα πόδια του Μέσι. Ο Μαρτσέλο αυτή τη φορά, προτίμησε τον Σεσκ. Αυτός ήταν πιο κοντά και δεν έμενε πολύς χρόνος. Οποιον προλάβουμε. Αλλωστε τον Μέσι τον είχε πετύχει πιο πριν, σε άλλη φάση. Πάρτε το απόφαση παλικάρια. Δεν βγαίνει τίποτα έτσι, το κοντέρ συνεχίζει να γράφει. Εσείς μικραίνετε, εκεί σας πάει ο συμπαθής κύριος που σας μεταμόρφωσε από μια ομάδα συνώνυμο του θεάματος και του καλού ποδοσφαίρου, σε ένα σύνολο που διαθέτει μεν ταλέντο και κλάση, αλλά συνοδεύεται από αλητεία, βλαχομαγκιά και ασέβεια προς το άθλημα. Στο πουθενά τραβάτε και ας μην το καταλαβαίνετε.  Ένα σκληρό μαρκάρισμα, ακόμα και βρώμικο, μπορεί παντού να συμβεί και θα συμβαίνει. Εσείς το έχετε κάνει σύστημα. Αν συνέβαινε μια φορά, θα λέγαμε σύμπτωση, θα λέγαμε έτυχε. Είναι προφανές όμως ότι το έχετε μελετήσει και το έχετε δουλέψει. Μπράβο και εις ανώτερα. Πότε ξαναπαίζουμε; Προλαβαίνετε να το τελειοποιήσετε ως τότε.

Λίγα λόγια για τη Μπάρσα. 3-2 λοιπόν, με κούπα στο Γουέμπλεϊ τελειώσαμε την περσινή σεζόν, με κούπα στο Καμπ Νόου ξεκινά η καινούρια. Μεγάλο παιχνίδι από Βαλντές, Μαστσεράνο, Τσάβι. Για το Μέσι, θα διαβάσω τα ελληνικά ΜΜΕ για να δω αν ήταν και πάλι ανύπαρκτος και εξαφανισμένος. Στο πρώτο ματς μια ασίστ, ένα γκολ, στο δεύτερο μια ασίστ, δύο γκολ. Ξεφτιλισμένε Λιονέλ, δώσε πίσω τα λεφτά που μας παίρνεις ρε αλήτη. Μας έχεις καταστρέψει, σε πληρώνουμε ένα φορτηγό ευρώ και δεν πάμε να πάρουμε τον Μαρτσέλο, που είχε δυο στα δύο. Με το δύο στα δυο εννοώ και Μέσι και Φάμπρεγκας. Ποσοστό για Όσκαρ.

Τέλος παραληρήματος, επαναφορά στα της Μπάρσα. Προβληματική εμφάνιση από Πικέ, εμφανώς ανέτοιμος ο Μπουσκέτς, παρότι και οι δυο προσπάθησαν. Ένα μεγάλο μπράβο ξανά στον Βαλντές που έχει κάνει δυο καταπληκτικά παιχνίδια. Και τέλος ένα μπράβο στον Πεπ, η αλλαγή Σεσκ – Αντριάνο για τους Βίγια – Πέδρο, με το Βραζιλιάνο στο δεξί άκρο, του βγήκε 100%. Ούτε πήρε χαμπάρι ο σπέσιαλ 5 τι έγινε. Όταν το κατάλαβε, ήταν αργά.
Σειρά έχει ένα άλλο Σούπερ Καπ. Ευρωπαϊκό αυτή τη φορά. Στο Μονακό, κόντρα στην Πόρτο. Αλλά ως τότε, μεσολαβούν κάμποσες μέρες και περιμένουμε να δούμε την ομάδα περισσότερο προπονημένη και περισσότερο έτοιμη. Μια χαρά ξεκίνησε η περίοδος 2011-12. Για την Μπάρσα. Για κάποιους άλλους, δεν ξέρω...