Τηρουμένων των αναλογιών…

Γράφει ο υπομονετικός

Εντάξει, τι να περιμέναμε στα μέσα Αυγούστου; Μια ομάδα να πετάει; Θα ήταν αφύσικο και εν πολλοίς επικίνδυνο. Ενδεκάδα περίπου πειραματική, δυνάμεις που μετά το 70’ δεν υπήρχαν, λάθη μπόλικα, ασυνήθιστα πολλά για τα δικά μας στάνταρ, παίκτες ανέτοιμοι. Αυτή ήταν η εικόνα της Μπάρσα στο πρώτο ματς για το Σούπερ Καπ, φυσικά πολύ μακριά από τα στάνταρ απόδοσης, ακόμα και σε μια μέτρια ημέρα. Υπάρχουν όμως και κάποια θετικά στοιχεία, που καλό είναι να μην τα προσπεράσουμε.

Κατ’ αρχήν ας κρατήσουμε το προφανές. Σε εκτός έδρας παιχνίδι, με τη ρεβάνς στο Καμπ Νόου, η ισοπαλία με 2-2 είναι καλό αποτέλεσμα. Ένα άλλο στοιχείο είναι η διαπίστωση ότι τελικά υπάρχει βάθος στην ομάδα. Ισως ένας αμυντικός παραπάνω να χρειάζεται, όμως διαπιστώσαμε ξανά το πόσο χρήσιμος παίκτης είναι ο Μαστσεράνο, ο Κεϊτά προσπάθησε φιλότιμα στα χαφ, ενώ ο Τιάγκο έκανε το καλύτερο που μπορούσε στο πρώτο του κλάσικο. Σαφώς και θα ήταν καλύτερα να έπαιζαν ο Πούγι και ο Μπουσκέτς, με τον Τσάβι από την αρχή στην ενδεκάδα, αλλά «γυμνοί» δεν είμαστε.

Στον ψυχολογικό τομέα, μια αντίπαλος που φάνηκε πιο έτοιμη, που έπαιξε πάνοπλη, που διψούσε για τη νίκη και έκανε το παν για να τη πάρει, απέτυχε ξανά να κερδίσει τη Μπάρσα στην έδρα της. Τεράστια ένεση αυτοπεποίθησης ήταν αυτή για την ομάδα μας, αλλά και μια προειδοποίηση για τους απέναντι: Ότι και φέτος από εμάς εξαρτάται.

Η ρεβάνς διεξάγεται την προσεχή Τετάρτη, μεσάνυχτα ώρα Ελλάδας. Η ομάδα είναι επιτέλους μαζεμένη και ο χρόνος δουλεύει υπέρ της. Καλώς να έρθει και ο Σεσκ, αφού η συμφωνία επισημοποιήθηκε. Το Σούπερ Καπ είναι ένας τίτλος που τον προσεχή Μάιο θα τον αναφέρουμε περισσότερο για στατιστικούς λόγους, εφόσον τον κατακτήσουμε βέβαια. Αν πάλι το χάσουμε, πιο πολύ θα μας πειράξει επειδή θα το έχουμε χάσει από τη συγκεκριμένη αντίπαλο, παρά για οποιοδήποτε άλλο λόγο, ας μην κρυβόμαστε.

Σημασία έχει να μπουν γερές βάσεις ώστε τον Μάιο του 2012 η Βαρκελώνη να έχει λόγους να πανηγυρίζει. Υπάρχει δρόμος μπροστά και δουλειά που πρέπει να γίνει από τον Πεπ και από τους παίκτες.

Για όσους δεν είδαν το ματς, η Ρεάλ Μαδρίτης μπήκε δυνατά και ζήτησε το γκολ, έχασε μια – δυο καλές ευκαιρίες και τελικά σκόραρε με τον Οζίλ, ύστερα από ωραία προσπάθεια του Μπενζεμά. Η Μπάρσα αντέδρασε μετά το 35’, ισοφάρισε με ένα απίστευτο γκολ του Βίγια, που δεν άφησε περιθώρια στον Κασίγιας, ενώ πήρε προβάδισμα λίγο πριν βγει το πρώτο ημίχρονο. Ο Μέσι εκμεταλλεύτηκε ένα λάθος έξω από την αντίπαλη περιοχή, εξέθεσε τρεις αντιπάλους και πλάσαρε ψύχραιμα τον Κασίγιας. Στο δεύτερο μέρος, η εικόνα του αγώνα δεν άλλαξε σημαντικά. Η Ρεάλ Μαδρίτης ήταν πιο επιθετική και έφτασε στην ισοφάριση μετά από έξυπνο σουτ του Τσάμπι Αλόνσο, ύστερα από πάσα του Πέπε, ενώ η άμυνα της Μπάρσα απέτυχε να αντιδράσει σε ένα κόρνερ. Οι Μαδριλένοι έχασαν ακόμα μια –δυο ευκαιρίες για να σκοράρουν, όμως το 2-2 έμεινε ως το τέλος.

Κορυφαίος από πλευράς Μπάρσα ήταν ο Βίκτορ Βαλντές, πολύ καλός ο Μαστσεράνο, ενώ οι υπόλοιποι είχαν περισσότερο κάποιες καλές στιγμές, παρά σταθερά καλή απόδοση. Από τη Ρεάλ Μαδρίτης ξεχώρισε ο Μπενζεμά και τον ακολούθησε σε απόδοση ο Τσάμπι Αλόνσο.Ηταν το πρώτο ματς της σεζόν. Τι να πούμε; Καλό χειμώνα; Δεν μου βγαίνει να το πω στις 15 Αυγούστου. Στην Ελλάδα, όπως και στην Ιβηρική, το καλοκαίρι αργεί να τελειώσει. Ας πούμε χρόνια πολλά σε όσους γιορτάζουν, στη Μαρία, στο Μάριο, στη Δέσποινα, στην Παναγιώτα, στον Παναγιώτη και μην ξεχνιόμαστε: Την Τετάρτη υπάρχει η ρεβάνς!