Αντί προλόγου…«Δεν είμαστε FC Barcelona για τους εκατοντάδες σπουδαίους αθλητές που τίμησαν, τιμούν και θα τιμήσουν την φανέλα της, αλλά κυρίως γι αυτό που πρεσβεύει διαχρονικά, για τους κοινωνικούς της αγώνες και την κοινωνική της προσφορά, για τον δημοκρατικό τρόπο που διοικείται, για την παγκοσμιότητα με την οποία αγγίζει τις καρδιές των εκατομμυρίων φίλων της όπου γης».
Αυτήν την φορά αποφάσισα να ξεκινήσω λίγο διαφορετικά το κείμενό μου, παίρνοντας την αφορμή από όσα ακούγονται τον τελευταίο καιρό δεξιά και αριστερά από υπεύθυνα-ανεύθυνα χείλη σχετικά με την ποδοσφαιρική τελειότητα που λέγεται FC Barcelona.
Η αλήθεια είναι ότι το εκπληκτικό θέαμα και τα μαθήματα επιθετικού ποδοσφαίρου που παραδίδει σε όποιο γήπεδο κι αν αγωνίζεται έχει γίνει πόλος έλξης των απανταχού ποδοσφαιρόφιλων. Η κατάκτηση του ενός τίτλου μετά τον άλλο την έχουν φέρει στο επίκεντρο της δημοσιότητας.
Πολύ καλά όλα αυτά, θεμιτά και ευπρόσδεκτα. Όμως η Barca δεν είναι μόδα. Όσο κι αν προσπαθούν κάποιοι να το περάσουν έντεχνα αυτό.
Αυτόν τον σύλλογο τον υποστηρίζει κάποιος για αυτά που πρεσβεύει διαχρονικά. Τον υποστηρίζει και σε στιγμές ευφορίας, αλλά και στις δύσκολες στιγμές. Και να είστε σίγουροι ότι στο παρελθόν υπήρξαν πολλές από αυτές. Και επίσης να ξέρετε ότι ήταν αυτές οι στιγμές που τον σφυρηλάτησαν και τον δυνάμωσαν ακόμη περισσότερο.
Σε ό,τι αφορά το αγωνιστικό κομμάτι και την πορεία τόσο εντός όσο και εκτός καταλανικών συνόρων, αυτό που διαπιστώνω είναι ότι το νερό έχει μπει στ’ αυλάκι. Ακόμη και οι όχι τόσο καλές βραδιές, συνδυασμένες με μη αναμενόμενα αποτελέσματα είναι και αυτά μέσα στο πρόγραμμα. Άλλωστε το ταμείο γίνεται πάντα στο τέλος. Και εκεί φαίνεται η ποδοσφαιρική μαγκιά…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου